Την θρυλική «Γραμμή Μεταξά» στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα,
στο πλαίσιο προώθησης του ιστορικού τουρισμού, σχεδιάζει να αναδείξει
το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε συνεργασία με τα υφυπουργεία Τουρισμού
και Μακεδονίας – Θράκης.
Στο πλαίσιο ημερίδας που διοργανώθηκε πρόσφατα στο Νέο Πετρίτσι Σερρών, με τίτλο: «Οχυρά Μπέλλες και Αγκίστρου. Από την ιστορία στο μέλλον», η υφυπουργός Μακεδονίας Θράκης κυρία Μαρία Κόλλια Τσαρουχά και ο διευθυντής της νεοσύστατης Υπηρεσίας Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας Ενόπλων Δυνάμεων (Υπ.Α.Α.Π.Ε.Δ) κ. Γεώργιος Ζησιμάτος, ανακοίνωσαν την ανάληψη σχετικών πρωτοβουλιών προς την κατεύθυνση αυτή.
Ο Δήμος Σιντικής, εκπονεί πρόταση για την συνολική αξιοποίηση-ανάδειξη των 8 οχυρών που βρίσκονται στα διοικητικά του όρια.
Ακόμα κατατέθηκε από τον Δήμο Σιντικής και την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση "Άγκιστρο - Δράση" η πρόταση προς το Ταμείο Εθνικής Άμυνας, για μετατροπή του παροπλισμένου οχυρού Καρατάς –στο όρος Άγκιστρο Β.Α. του Ρούπελ, σε Θεματικό Ιστορικό Πάρκο, μοναδικό του είδους στην Ελλάδα.
Λίγα λόγια για την «Γραμμή Μεταξά»
Κατά την τετραετία 1936-1940 κατασκευάστηκαν 21 ανεξάρτητα οχυρά κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, από το Μπέλλες έως την Ροδόπη. Θεωρήθηκε το μεγαλύτερο τεχνικό έργο στην Ελλάδα του 20ου αιώνα.
Το κόστος του δύσκολου αυτού έργου άγγιξε το αστρονομικό για εκείνη την εποχή ποσό των 1,5 δισ. δραχμών. Για να καταλάβει κανείς την αξία του, αρκεί να αναλογιστεί ότι το ποσό αυτό θα αντιστοιχούσε σήμερα σε περισσότερα από 60 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, υπήρξε ένα έργο τεράστιας στρατηγικής και εθνικής σημασίας, καθώς ο Ελληνικός Στρατός χρησιμοποιώντας τα οχυρά αυτά κατάφερε να αποκρούσει τις γερμανικές μεραρχίες κατά την εισβολή τους στην Ελλάδα, γνωστή ως «Μάχη των Οχυρών». Συγκεκριμένα, οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να καταλάβουν σημεία «κλειδιά» της οχυρωματικής γραμμής, με αποτέλεσμα να κινηθούν και να καταλάβουν την Θεσσαλονίκη, μέσω Γιουγκοσλαβίας.
Το πιο γνωστό σε όλους μας αλλά και το μεγαλύτερο οχυρό της γραμμής Μεταξά ήταν το οχυρό Ρούπελ, που εκτεινόταν σε μήκος 2500 μέτρων, όπου οι γερμανικές ναζιστικές δυνάμεις γνώρισαν σθεναρή αντίσταση από τους Έλληνες στρατιώτες για τρεις συνεχόμενες μέρες. Μάλιστα, όταν οι Γερμανοί κήρυκες ζήτησαν την παράδοση του οχυρού, ο Διοικητής του, Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος απάντησε ότι «τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται», προκαλώντας σεβασμό και δέος η ηρωική στάση των στρατιωτών μας στον εχθρό.
Από το 2000 και έπειτα, το σύνολο της «Γραμμής Μεταξά» παροπλίστηκε και μόνο 5 από τα 21 είναι σήμερα επισκέψιμα και αξιοποιήσιμα ως οχυρά-μνημεία.
Στο πλαίσιο ημερίδας που διοργανώθηκε πρόσφατα στο Νέο Πετρίτσι Σερρών, με τίτλο: «Οχυρά Μπέλλες και Αγκίστρου. Από την ιστορία στο μέλλον», η υφυπουργός Μακεδονίας Θράκης κυρία Μαρία Κόλλια Τσαρουχά και ο διευθυντής της νεοσύστατης Υπηρεσίας Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας Ενόπλων Δυνάμεων (Υπ.Α.Α.Π.Ε.Δ) κ. Γεώργιος Ζησιμάτος, ανακοίνωσαν την ανάληψη σχετικών πρωτοβουλιών προς την κατεύθυνση αυτή.
Ο Δήμος Σιντικής, εκπονεί πρόταση για την συνολική αξιοποίηση-ανάδειξη των 8 οχυρών που βρίσκονται στα διοικητικά του όρια.
Ακόμα κατατέθηκε από τον Δήμο Σιντικής και την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση "Άγκιστρο - Δράση" η πρόταση προς το Ταμείο Εθνικής Άμυνας, για μετατροπή του παροπλισμένου οχυρού Καρατάς –στο όρος Άγκιστρο Β.Α. του Ρούπελ, σε Θεματικό Ιστορικό Πάρκο, μοναδικό του είδους στην Ελλάδα.
Λίγα λόγια για την «Γραμμή Μεταξά»
Κατά την τετραετία 1936-1940 κατασκευάστηκαν 21 ανεξάρτητα οχυρά κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, από το Μπέλλες έως την Ροδόπη. Θεωρήθηκε το μεγαλύτερο τεχνικό έργο στην Ελλάδα του 20ου αιώνα.
Το κόστος του δύσκολου αυτού έργου άγγιξε το αστρονομικό για εκείνη την εποχή ποσό των 1,5 δισ. δραχμών. Για να καταλάβει κανείς την αξία του, αρκεί να αναλογιστεί ότι το ποσό αυτό θα αντιστοιχούσε σήμερα σε περισσότερα από 60 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, υπήρξε ένα έργο τεράστιας στρατηγικής και εθνικής σημασίας, καθώς ο Ελληνικός Στρατός χρησιμοποιώντας τα οχυρά αυτά κατάφερε να αποκρούσει τις γερμανικές μεραρχίες κατά την εισβολή τους στην Ελλάδα, γνωστή ως «Μάχη των Οχυρών». Συγκεκριμένα, οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να καταλάβουν σημεία «κλειδιά» της οχυρωματικής γραμμής, με αποτέλεσμα να κινηθούν και να καταλάβουν την Θεσσαλονίκη, μέσω Γιουγκοσλαβίας.
Το πιο γνωστό σε όλους μας αλλά και το μεγαλύτερο οχυρό της γραμμής Μεταξά ήταν το οχυρό Ρούπελ, που εκτεινόταν σε μήκος 2500 μέτρων, όπου οι γερμανικές ναζιστικές δυνάμεις γνώρισαν σθεναρή αντίσταση από τους Έλληνες στρατιώτες για τρεις συνεχόμενες μέρες. Μάλιστα, όταν οι Γερμανοί κήρυκες ζήτησαν την παράδοση του οχυρού, ο Διοικητής του, Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος απάντησε ότι «τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται», προκαλώντας σεβασμό και δέος η ηρωική στάση των στρατιωτών μας στον εχθρό.
Από το 2000 και έπειτα, το σύνολο της «Γραμμής Μεταξά» παροπλίστηκε και μόνο 5 από τα 21 είναι σήμερα επισκέψιμα και αξιοποιήσιμα ως οχυρά-μνημεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου