Τρίτη 26 Μαΐου 2015

"Τα ρωσικά άρματα δεν χρειάζονται βίζα για να πάνε στην Δυτική Ευρώπη"

Mε μια εκπληκτική δήλωση απάντησε ο Ρώσος αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Ν.Ρογκόζιν για τις επιβληθείσες αντιρωσικές κυρώσεις από ΕΕ και ΗΠΑ λέγοντας χαρακτηριστικά...
"Δεν με ενδιάφερει που δεν μου επιτρέπουν να ταξιδέψω σε ΗΠΑ και ΕΕ, γιατί τα άρματα μάχης δεν χρειάζονται βίζα για να φτάσουν στην Δυτική Ευρώπη"

Αμέσω μετά ο γνωστός για τις "καυστικές" ατάκες του Ρώσος πολιτικός ανέβασε και Tweet στο οποίο "τελείωσε" την Δύση λέγοντας "δεν απειλή η Ρωσία την Δύση,θα καταστραφεί από τις επιθέσεις των γκέι και του Ισλαμικού Κράτους"

Η δήλωση έγινε χθες σε τηλεοπτική εκπομπή. Η εκπομπή μεταδόθηκε το βράδυ της Κυριακής από την δημόσια τηλεόραση της Ρωσίας και έχει σημάνει συναγερμό.

Εκείνος ισχυρίστηκε ότι τα είπε αστειευόμενος. Ότι όταν είπε πως «Τα άρματα μάχης "δεν έχουν ανάγκη από βίζα" για να μπουν στην Ευρώπη», έκανε πλάκα. 

Ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Ρογκόζιν, ήθελε να εξηγήσει ότι δεν αισθάνεται σε μειονεκτική θέση εξαιτίας των δυτικών κυρώσεων που τον εμποδίζουν να μεταβεί στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ.

"Πάντα αστειεύομαι με το θέμα αυτό. Δεν μας δίνουν βίζα, επέβαλαν κυρώσεις σε βάρος μας, ας είναι. Όμως τα άρματα μάχης δεν έχουν ανάγκη από βίζα", είπε αστειευόμενος στη διάρκεια εκπομπής που μεταδόθηκε χθες το βράδυ από το δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο Rossia 1.

Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αρμόδιος κυρίως για την άμυνα και τον διαστημικό τομέα, ο Ντμίτρι Ρογκόζιν είναι γνωστός για τις καταπληκτικές και "προβοκατόρικες" δηλώσεις του και τις επικρίσεις που τακτικά διατυπώνει εναντίον της Δύσης.

Πολύ δραστήριος στο Twitter, ο Ν.Ρογκόζιν διαβεβαίωσε επίσης χθες, Κυριακή, ότι η Ρωσία δεν απειλεί τη Δύση, η οποία σε κάθε περίπτωση "θα καταστραφεί από τις επιθέσεις των γκέι και του Ισλαμικού Κράτους", κάτι το οποίο ήταν όντως εύστοχο, καθώς οι δυτικές κοινωνίες αποσαθρώνονται εκ των έσω, λόγω της ηθικής παρακμής, και κινδυνεύουν από το τέρας που οι ίδιες δημιούργησαν, τον σουνιτικό εξτρεμισμό.

Σε πολλές δεκάδες πρόσωπα στη Ρωσία και την Ουκρανία, μεταξύ των οποίων ο Ντμίτρι Ρογκόζιν, έχει επιβληθεί πάγωμα των περιουσιών τους και απαγόρευση να ταξιδεύουν στην ΕΕ και στις ΗΠΑ, ως απάντηση στην ανάκτηη από τη Ρωσία το Μάρτιο του 2014 της έτσι και αλλιώς ρωσικής χερσονήσου της Κριμαίας, που εγκληματικά είχε κάποτε παραδώσει δοικτικά στην Ουκρανία ο τότε πρόεδρος της ΕΣΣΔ Νικήτα Χρουτσώφ.

Ο αμερικανικός κατάλογος περιλαμβάνει περισσότερα από 50 ονόματα ενώ ο ευρωπαϊκός κατάλογος περιλαμβάνει περισσότερα από 110 πρόσωπα, μεταξύ των οποίων τους αρχηγούς των αυτονομιστικών οργανώσεων της ανατολικής Ουκρανίας, τους αρχηγούς των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών και πολλούς επιχειρηματίες που πρόσκεινται στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.

defencenet.gr

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ ΥΠΟ ΑΙΔΕΣΙΜΟΛ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΠΡΟΦ. ΗΛΙΟΥ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ

Η ιστορία του ελληνικού Έθνους βρίθει ιστορικών γεγονότων που είναι καταγεγραμμένα με ανεξίτηλα χρυσά γράμματα εις τας δέλτους της....
Είναι το μνημείον επί του οποίου αναγράφεται η αρετή των προγόνων του. Είναι το κάτοπτρον εις το οποίον ενοπτριζόμενοι οι μεταγενέστεροι, τα μεν καλά οφείλουν να μιμώνται και να προάγουν, να αποφεύγουν όμως τα εναντία. Η ιστορία εξεικονίζει την υπαρξιακή πορεία του έθνους, εις την αέναη ροή του χρόνου, ο οποίος χρόνος δεν είναι ικανός να την θέσει στην φθορά. Έθνη τα οποία απεκόπησαν από τις ρίζες των, έχουν όλα εκλέιψει. Το Έθνος των Ελλήνων όμως συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων με την πλέον μακραίωνη ιστορία. Η ιστορία του Έθνους μας είναι πρωταρχικό και αναπόσπαστο στοιχεί της Εθνικής μας υπάρξεως, και σηματοδοτούν ευκρινώς την περαιτέρω Εθνική μας πορεία. Ο ηρωισμός των Ελλήνων αποτελεί τον κύριον πυρήνα σε στιγμές που ο ελληνικός λαός δεν έσκυψε το κεφάλι σε αυτούς που επεδίωξαν να τον καταλύσουν. Έχοντας πάντοτε το τρίπτυχον ΠΑΤΡΙΔΑ – ΘΡΗΣΚΕΙΑ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ως προμετωπίδα ουδέποτε εδειλίασεν, αλλά εστάθη όρθιος μη κύπτοντας το κεφάλι. ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ << Αντίσταση ανέκαθεν δεν κάνουν οι πολλοί, σίγουρα αντίσταση δεν κάνουν οι δειλοί. Εμπρός λοιπόν πιστοί, με προσευχή και συν Θεώ, αντίσταση να κάνωμε χωρίς καμμιά αναβολή >>. Υπάρχει ακόμη αντίστασις στην Ελλάδα, όσον αφορά την διατήρησιν της ιδιοπροσωπίας της. Αν αυτή η αντίστασις καμφθεί, είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι ξενόφερτα, ιδεολογικά ρεύματα θα σπιλώσουν τις διαχρονικές μας αξίες. Πέρασαν 75 χρόνια 1940-1944. γερμανική Κατοχή. Πείνα. Χαλασμός. Εκτελέσεις. Απαγχονιμσοί. Τόποι θυσίας, χιλιάδες σκελετωμένα και αποστεωμένα κορμιά. Παντού εικόνες φρίκης. Ολοκαύτωμα χωριών και κωμοπόλεων. Μακρύς ο κατάλογος των ευκλεώς αγωνισαμένων και ηρωικώς πεσόντων εις τα πεδία των μαχών Ελλήνων Αγωνιστών. Ρύακες, το αχνιστό αίμα Κληρικών και λαϊκών να ποτίζει την Πατρώα γη. Κατοχή στην Τρίπολη. Δικαστικόν Μέγαρον. Τα υπόγειά του γεμάτα. Πατριώτες μελλοθάνατοι. Τα γερμανικά καμιόνια τους μεταφέρουν στους τόπους εκτελέσεως και απαγχονισμού. Άγιο Νικόλας, Άγιο Θανάσης, Μπαλκόνια της οδού Ταξιαρχών. Ο Έλληνας πατριώτης ατάραχος, με τα γράμματα στο στήθος. << ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΕΘΑΙΝΩ >> Χιλιάδες οι θυσιασθέντες. Δισεκατομμύρια ευρώ οι αποζημιώσεις από την Γερμανία, ΓΙΑΤΙ το ελληνικό κράτος δεν εισπράττει τα ποσά. ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; Έπεσαν οι Έλληνες πατριώτες, για του Χριστού την Πίστιν την Αγίαν και της Πατρίδος την Ελευθερίαν. Η θηριωδία εκείνη των στυγνών απογόνων των Ούνων, άφησε μια Ελλάδα γεμάτη ερείπια, με σκοπόν να την προσαρτίσουν στο Γ' ΡΑΙΧ, και τούτο δια των όπλων. Δεν το πέτυχαν όμως. Χάριν της φροντίδος των πατέρων μας. Μέσα τους άσβεστη η σπίθα της Λευτεριάς. Και έγινε φλόγα, και φλόγες πολλές και άναψε η ιδέα της Αντίστασις, της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ. Και έγινε παλμός. Παλμός ηχηρός. Και έτσι ελευθερώθηκε η Ελλάδα από την μιασμένη μπότα του Γερμανού κατακτητή. Η ιστορία συνιστά άσκηση μνήμης, μέσω της οποίας, το παρελθόν μεταφέρεται στο παρόν, και επεκτείνεται στο μέλλον. Τα γεγονότα της Κατοχής 1940 – 1944 ανέδειξαν την διαχρονική στάση ζωής του ελληνικού λαού, την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ προς όσους επιβουλεύονταν, και επιβουλεύονται την ανεξαρτησία του, την ελευθερίαν και την δημοκρατίαν. Αναστάσιος Πόταγας. Βυτίνα. Αιώνιον Σύμβολον Αντίστασις. “ ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΤΕ “ Το αμούστακο εκείνο παλληκάρι 17 χρονών, πρόταξε το στήθος του στην Γερμανική φάλλαγα. Αποτέλεσμα, η εν ψυχρώ εκτέλεσις του. Μπορεί η Ελλάδα να υποδουλωθεί τω σώματι όχι όμως τη ψυχή. Σήμερα δυστυχώς, ζούμε έναν οικονομικόν πόλεμον. Αλυσοδεμένοι πίσω από το άρμα της ΤΡΟΪΚΑ και του ΔΝΤ, ΜΕΡΚΕΛ και ΣΟΪΠΜΛΕ, να καθορίζουν τα του οίκου μας. Μας εμπαίζουν, μας λοιδορούν. Γίναμε ζήτουλες στην Ευρώπη. Τα παιχνίδια και τα πολιτικά τερτίπια των πολιτικών μας, με τους ξένους δυνάστες να σταματήσουν πάραυτα. Οι συντεχνίες σε βάρος της Εθνικής μας Κυριαρχίας και Ανεξαρτησίας να εκλείψουν. Σήμερα χρειάζεται ένας νέος Γέρος του Μωριά να σηκώσει την ασημένια ΠΑΛΑΤΟΥ ψηλά, για να νιώσουν οι θρασύτατοι εκτελεσταί, και στυγνοί Ευρωπαίοι, ότι ο Έλληνας δεν κύπτει ποτέ τον αυχένα. ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ Είμαστε Έλληνες. Οφείλομεν και δικαιούμαστε να παίρνουμε δύναμη από το παρελθόν, για να χτίζουμε σε αρραγή θεμέλια το μέλλον. Είμαστε Έλληνες. Δεν πρέπει να γαντζωνόμεθα μόνον στα υλικά αγαθά και τα φθαρτά, γιατί έχομεν μια πνευματική κληρονομιά, και τον θησαυρόν της Ορθοδόξου Πίστεως. Είμαστε Έλληνες. Τρέχει αίμα στις φλέβες μας, αίμα Ελληνικό., Είμαστε Έλληνες. Μέσα στα γονίδια μας υπάρχει η υπομονή και η επιμονή, και θα τα καταφέρουμε. Είμαστε Έλληνες. Και δεν θα κύψουμε τον αυχένα ποτέ. Δεν θα αργήσει όμως να ανατείλει η ημέρα μιας νέας “ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ “ από τον βαρύ ζυγό των Τροϊκανών και των συνομοτών της. Έλληνα Πατριώτη ανδρειώσου. Αντιστάσου. ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ. Δεν θα περάσουν τα σχέδια των Τροϊκανών που γονατίζουν τον Έλληνα πολίτη μέχρι θανάτου. Μια είναι η λύσις. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Έλληνα Πατριώτη η πατρίδα σε προστάζει, η Εκκλησία σε καλεί. Μας καλεί το πεπρωμένον μας, η ιστορίας μας, το εθνικό μας φιλότιμο, τα κόκκαλα των ηρώων προγόνων μας που τρίζουν. Να σπάσουμε τα δεσμά που μας φόρεσαν οι ξένοι δυνάστες και οι υπηρέτες τους. Όλοι σε ένα Ελληνικό προσκλητήριο, αγώνα και νίκης υπέρ της Ελλάδος. Ο Ελληνικός λαός δεν “ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ ΑΠΛΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ “ ΖΩΣΕ τα άρματα και γίνε ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ. Όλοι έτοιμοι για τον μεγάλο αγώνα. Πετραχήλι και καριοφίλι οι προπομποί του μεγάλου Αγώνα. Είναι μέγα πράγμα, να φρονώμεν και να αισθανώμεθα, ότι έχωμεν ρίζες, ότι ισχυροί και ιεροί δεσμοί, μας συνδέουν με το παρελθόν και με τον τόπον μας. Ότι είμεθα δαδούχοι ενός Ιερού Πυρός, το οποίον παραλάβαμεν παρά των προγόνων μας, με το χρέος να το παραδώσωμεν εις τις επαρχόμενες γενιές. Διαχρονική η βροντερή φωνή του Γέρου του Μοριά Θεόδωροι Κολοκοτρώνη. “Αδελφοί κάτοικοι Αρκάδες” Η ώρα έφθασε, το στάδιον της δόξας και της ελευθερίας ηνοίχθη, τα πάντα εδικά μας, και ο θεός του παντός μεθ' ημών έσεται. Μη πτοηθείτε εις το παραμικρόν. Σεις είσθε ατρόμητοι, και των προγόνων μας απόγονοι, γενικώς οπλισθείτε με ανοικτά μπαϊράκια, και τρέξατε εναντίοντων εχθρών της Πίστεως και της Πατρίδος. Τα λόγια αυτά να γίνουν ένα εγερτήριον και ορμητήριον σάλπισμα, ένας εθνικός παιάνας, και να ακουστεί απ' άκρη σε άκρη της πατρώας γης για να γίνη ένας νέος ξεσηκωμός για να αναστηθούμε και πάλι σαν ΓΕΝΟΣ, από την σημερινή σκλαβιά. Να ανατείλει μια νέα χαραυγή, με την αύρα της “ ΝΕΑΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ “ Για να συνθλίβουμε κάτω από του ολετήρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, και την χοάνην της επερχόμενης παγκοσμιοποιήσεως.

ΤΟΥΡΚΟΣ ΤΟ ΝΕΟ «ΑΦΕΝΤΙΚΟ» ΤΟΥ ΔΝΤ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Από ένα Τούρκο, (εκεί μας οδήγησαν οι κατοχικές μας κυβερνήσεις), θα εξαρτόμαστε πλέον από το αν το ΔΝΤ θα συνεχίσει να μας δίνει τις «δόσεις» μας...
(σαν κλασικοί ναρκομανείς όπως μας κατάντησαν), για να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην, όπως μας τονίζουν συνεχώς οι υπεύθυνοι κυβερνήτες αυτής της άμοιρης χώρας.Τουρκικό δημοσίευμα (62)

Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Taraf, ο Τούρκος İbrahim Halil Çanakcı, μέχρι τώρα βασικός σύμβουλος του Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας, θα είναι ο καινούργιος εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ, με αποφασιστική αν όχι καθοριστική γνώμη στις επόμενες δανειοδοτήσεις του μεγάλου αυτού οικονομικού οργανισμού και συνεπώς και για τις επόμενες δανειοδοτήσεις που κατά πάσα πιθανότητα θα επιδιώξει η χώρα μας από το ΔΝΤ. Η τοποθέτηση του στην καίρια αυτή θέση θα αρχίσει να ισχύει από την 1 Νοεμβρίου όταν η Αυστρία, η μέχρι τώρα χώρα που έχει την ευθύνη της εκτελεστικής επιτροπής του ΔΝΤ, θα παραδώσει τα ηνία της επιτροπής αυτής στην Τουρκία. Ο Τούρκος οικονομικός παράγοντας αναμένεται εντός των ημερών και από τώρα να εγκατασταθεί στην Ουάσιγκτον από όπου θα ασκεί από το Φθινόπωρο τα καινούργια διευθυντικά του καθήκοντα. Η τοποθέτηση του αυτή σε κεντρική θέση του ΔΝΤ, όπως ήταν επόμενο χαροποίησε έντονα την τουρκική πλευρά. Η τουρκική εφημερίδα κάνει λόγο για μεγάλη ενδυνάμωση της Τουρκίας στις αποφάσεις του ΔΝΤ και για μεγαλύτερη πρόσβαση που θα έχει η γειτονική χώρα στις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις και κυρίως στο τεράστιο ζήτημα της δανειοδότησης χωρών που έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, όπως καλή ώρα η χώρα μας. Σημειωτέον είναι η πρώτη φορά που Τούρκος αναλαμβάνει τέτοια θέση και για τον λόγο αυτό τα χαμόγελα στην άλλη πλευρά του Αιγαίου περίσσεψαν από αυτή την τουρκική επιτυχία. Παλαιοτέρα ο γνωστός και σε μας πρώην υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας, Kemal Derviş, είχε διατελέσει βασικός σύμβουλος του ΔΝΤ και ήταν αυτός που με την ουσιαστική του συμβολή αλλά και με την ευνοϊκή βοήθεια του ΔΝΤ, ξεπέρασε η Τουρκία την μεγάλη οικονομική κρίση του 2001 που είχε φέρει την χώρα στα πρόθυρα της ολοκληρωτικής οικονομικής κατάρρευσης.

Σίγουρα η σημαντική αυτή οικονομική εξέλιξη, που όπως δείχνουν τα πράγματα θα φέρει την χώρα μας να εξαρτάται από την κρίση ενός σημαντικού οικονομικού παράγοντα της Τουρκίας, θα πρέπει να προβληματίσει τους μνημονιακούς κυβερνήτες μας καθώς τα δεδομένα μάλλον θα αλλάξουν, ίσως καθοριστικά, όσων αφοα το μεγάλο ζήτημα της δανειοδότησης. Παρ’ όλο που όπως ισχυρίζονται οι σημερινοί κυβερνήτες που έριξαν την χώρα στα «βράχια», η Ελλάδα δεν έχει πια ανάγκη περαιτέρω δανειοδότησης, οι διεθνείς οικονομικές εκτιμήσεις τονίζουν πως όχι μόνο θα χρειαστούμε και καινούργια δάνεια, αλλά η συνέχιση αυτής της δανειοδότησης θα απαιτήσει και νέα σκληρά οικονομικά μέτρα σε βάρος ενός ήδη εξουθενωνόμενου οικονομικά λαού.

Aferin λοιπόν για τον Τούρκο και όσο για μας, hayırdır inşallah και… εις ανώτερα. Κατά τα άλλα όταν θα μας πετάξουν έξω από τα ίδια μας τα σπίτια, θα αναζητάμε την αιτία, αλλά… θα είναι πολύ αργά!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος



πηγή: pentapostagma.gr

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Εκδήλωση Τιμής και Μνήμης για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου - 19 Μαΐου, Πλατεία Ακριτών Πόντου, 19:30


Εκδήλωση Τιμής και Μνήμης για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου - 19 Μαΐου, Πλατεία Ακριτών Πόντου, 19:30

Το 1919, στις 19 Μαΐου, οι διωγμοί, η τρομοκρατία, οι εξορίες, η κρεμάλα, οι πυρπολήσεις των χωριών και οι δολοφονίες των Ελλήνων του Πόντου από τους τούρκους του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ανάγκασαν τους  Έλληνες να ξεριζωθούν γράφοντας με το αίμα χιλιάδων μια από τις μελανότερες σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας. Από τότε, 353.000 ψυχές Ελλήνων ζητούν δικαίωση!
19 Μαΐου, Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ! ΤΙΜΑ και διοργανώνει εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα της τουρκικής θηριωδίας.
Κεντρικοί ομιλητές: Ν. Λεμοντζής (Μέλος Κεντρικής Επιτροπής), Η. Παναγιώταρος (Βουλευτής Β΄ Αθηνών), Χ. Παππάς (Βουλευτής Επικρατείας)
Τρίτη 19 Μαΐου, Πλατεία Ακριτών Πόντου - Αχαρνές, 19:30

Ηλίας Κασιδιάρης: Δυναμικός αγώνας κατά του ισλαμικού τεμένους - ΒΙΝΤΕΟ

Ο βουλευτής Αττικής, Ηλίας Κασιδιάρης μίλησε στην Ολομέλεια για το νομοσχέδιο για την Παιδεία.
Ο συναγωνιστής κατήγγειλε την παράνομη και αντισυνταγματική στάση του Προεδρείου, το οποίο έστειλε τον Φρούραρχο (!) για να απαγορέψει σε έναν εκπρόσωπο του ελληνικού λαού να μιλήσει στο Κοινοβούλιο!
Την χρυσή αυγή την έστειλε στην Βουλή ο λαός και κανείς δεν μπορεί να πάει ενάντια στην βούλησή του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την δικτατορία του Μνημονίου με τις παράνομες πολιτικές διώξεις και τις πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Η χρυσή αυγή θα δώσει δυναμικό πολιτικό αγώνα κατά της ανέγερσης ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό, έναν εκκολαπτόμενο πυρήνα τζιχαντιστών και ακραίων ισλαμιστών.
Στην συνέχεια κατήγγειλε τον Λαφαζάνη που αποφεύγει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο της Χρυσής Αυγής, επισημαίνοντας την πάγια θέση του Κινήματος για γεωστρατηγική στροφή προς τη Ρωσία.
Στηλίτευσε τον αναπληρωτή υπ. Παιδείας, Τάσο Κουράκη που κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα δολοφόνων - τρομοκρατών, αλλά τηρεί σιγήν ιχθύος για την κατάλυση του Συντάγματος με τις παράνομες διώξεις και προφυλακίσεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής.
Τέλος, δήλωσε πως η Χρυσή Αυγή είναι κάθετα αντίθετη με την ισοπέδωση στην ελληνική εκπαίδευση.

Αντώνης Γρέγος: Χρέος μας η διδασκαλία της Ιστορίας, της Γλώσσας και του Πολιτισμού μας

Ο βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης, Αντώνιος Γρέγος, στην ομιλία του για το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια εκπαίδευση απαρίθμησε αναλυτικά τα άρθρα που καταψηφίζει η χρυσή αυγή και επεσήμανε ότι όλα αυτά τα χρόνια η αντιμετώπιση του σημαντικού αυτού θέματος, της Παιδείας και της αναβάθμισης αυτής, αντιμετωπίζεται με προχειρότητα και με κομματικά κριτήρια.
Μάλιστα, η ΕΛΜΕ και η ΟΛΜΕ, αντί να κόπτονται για τα εκπαιδευτικά προβλήματα που ταλανίζουν τον Τόπο, καταφέρονται εναντίον της Χρυσής Αυγής ενώ ουδεμία ανακοίνωση αποδοκιμασίας δεν εξέδωσαν στην πρόσφατη επίθεση εναντίον εκπαιδευτικών, που πρόσκεινται στο κόμμα των Ελλήνων Εθνικιστών. Οι βουλευτές, τα στελέχη και τα μέλη της Χρυσής Αυγής είναι σε συνεχή επαφή με εκπαιδευτικούς, ενημερώνονται και προτείνουν λύσεις, ενώ παράλληλα συμμετέχουν σε Συλλόγους Γονέων, Συμβούλια και Επιτροπές.
Ο Συναγωνιστής Αντ. Γρέγος επεσήμανε ότι χρέος μας είναι να μάθουμε στα παιδιά μας την Ιστορία μας, την Γλώσσα και τον Πολιτισμό μας, ενώ αναγκαίος κρίνεται και ο ενδελεχής έλεγχος των σχολικών συγγραμμάτων, όπως αυτό της κα. Ρεπούση, συγγράμματα που αλλοιώνουν και προσβάλλουν την ιστορική μνήμη του πολύπαθου Έθνους μας.
Τα τελευταία χρόνια επιχειρείται η επιβολή της μάστιγας του πολυπολιτισμού που επηρεάζει άμεσα την Παιδεία, τον Πολιτισμό και τις Επιστήμες, ως δημιουργήματα κάθε εκάστου λαού. Τα δε Ελληνικά πανεπιστήμια έχουν καταντήσει γιάφκες τρομοκρατών και ταγμάτων εφόδου, τα μέλη των οποίων ασκούν ενδοπανεπιστημιακή βία εις βάρος των διαφωνούντων, με την ανοχή της πολιτείας.
Τέλος, υπενθύμισε ότι η χρυσή αυγή είναι κατά της ανοικοδόμησης τζαμιών ανά την Ελλάδα, στηρίζει την επέκταση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών και της Φυσικής Αγωγής, την αναβάθμιση του θεσμού της Αριστείας και την καθιέρωση της Κυκλοφοριακής Αγωγής για την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων.

Προς όσους στηρίζουν την ψοφοδεξιά του Σαμαρά: Ο Πάγκαλος ψηφίζει φανατικά ΝΔ!

εράστιο «ειδικό» βάρος αποκτά η ΝΔ του Σαμαρά μετά την ειλικρινέστατη δήλωση του Θεόδωρου Πάγκαλου πως ψήφισε και θα ξαναψηφίσει Νέα Δημοκρατία!
Στο περιθώριο συνέντευξης σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο πρώην υπουργός του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ υποστήριξε τα κάτωθι: «Εγώ δεν ανήκω πια στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, για τον πολύ απλό λόγο ότι θεωρώ πως ο χώρος του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει. Δεν μπορώ να ανήκω σε κάτι που δεν υπάρχει. Στις τελευταίες εκλογές, καταναγκασμένος μπροστά σε αυτή τη διαπίστωση την οποία έκανα και μη θέλοντας να πάρω θέση πάνω στο κορυφαίο δίλημμα ποιος είναι χειρότερος, ο Βαγγέλης Βενιζέλος ή ο Γιώργος Παπανδρέου, ψήφισα Ν.Δ. και αυτό θα ξανακάνω, αν δεν υπάρχει άλλη λύση»!
Εκείνο δηλαδή το οποίο αποκαλύπτει ο τέως υπουργός και εκ των κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, Θ. Πάγκαλος, είναι το γεγονός ότι αναγνωρίζει στη ΝΔ του Σαμαρά τον κληρονόμο των πολιτικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη, μιας και η σοσια-ληστρική συμμορία επί Τζέφρυ Παπανδρέου και ακολούθως επί Βενιζέλου, απώλεσε τον αρχικό της χαρακτήρα.
Η συγκεκριμένη δήλωση, αποδεικνύει και στον τελευταίο αδαή τον πραγματικό ρόλο της συμμορίας της Συγγρού, ως άξιου συνεχιστή των καταστροφικών πολιτικών του ΠΑΣΟΚ.
Οι εναπομείναντες ψηφοφόροι της ΝΔ θα πρέπει κατόπιν τούτου να αναλογιστούν εάν τα έφαγαν μαζί με τον Πάγκαλο κατά το παρελθόν κι επιπλέον αν επιμένουν πως η ΝΔ είναι το πατριωτικό κόμμα που νόμιζαν πως εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Λαού και της Πατρίδας. Οι μάσκες πάντως των πατριδοκάπηλων της ΝΔ έχουν πέσει προ πολλού, ο Πάγκαλος απλά το επιβεβαίωσε ξανά!

Eπίφυση; ή κωνάριο (pineal gland) - η μεγαλύτερη συγκάλυψη στην ανθρώπινη ιστορία

H επίφυση είναι ένας αδένας στο κέντρο προς το πίσω μέρος του εγκεφάλου, "άχρηστος" κατά την mainstream επιστήμη, αφού υποτίθεται πως δεν έχει βρει τη χρησιμότητά του. Τα λαμόγια όμως τη γνωρίζουν καλά...Είναι η "ασύρματη σύνδεσή" μας με όλα αυτά που τώρα (στην περιορισμένη μας συνειδητότητα) δεν μπορούμε να αντιληφθούμε η να προσλάβουμε. Ο αδένας αυτός ονομάζεται και "κωνάριον" (αθάνατη αρχαία Ελλάδα) διότι μοιάζει πάρα πολύ στο σχημα του, με κουκουνάρι...


Kαι φυσικά το κουκουνάρι ιστορικά συμβολίζει το λεγόμενο τρίτο μάτι...

Απόδειξη ότι οι σατανόπληκτοι -αποκρυφιστές-ιλουμιναζί-μασόνοι και δε συμμαζεύεται, γνωρίζουν πολύ καλά τη σημασία της επίφυσης ή κωναρίου, είναι το γεγονός ότι- στη συνήθη πρακτική τους να τα μοστράρουν μπροστά στα μούτρα μας- "δοξάζουν" το κωνάριο, ακόμα και έξω απ'το Βατικανό.

Και διά του λόγου μου το αληθές, ιδού κυρίες και κύριοι...

Τυχαίο; Δε νομιζω... εκτος αν απέκτησαν ενα ανεξήγητο βιτσιο με τα κουκουνάρια...

Άρθρο από εδώ http://www.wakingtimes.com/2012/06/19/pineal-gland-our-third-eye-the-biggest-cover-up-in-human-history/ (μεταφρασμένο)

To κωνάριο που λέγεται και επίφυση ή «τρίτο μάτι», είναι ένας μικρός αδένας στον εγκέφαλο. Παράγει το παράγωγο της σεροτονίνης, τη λεγόμενη μελατονίνη, που είναι μια ορμόνη η οποία επηρεάζει τη διαμόρφωση ύπνου/εγρήγορσης, καθώς και τις εποχιακές λειτουργίες. Το σχήμα του θυμίζει κουκουνάρι (γι’αυτό λέγεται και κωνάριο) και βρίσκεται κοντά στο κέντρο του εγκεφάλου, ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια, μέσα σε έναν θύλακα, στο σημείο που ενώνονται τα δύο θαλαμικά σώματα.

Tο μυστικό: Αυτό που δεν θέλουν να ΞΕΡΕΤΕ!

Η επίφυση ή το «τρίτο μάτι» κάθε ανθρώπου, μπορεί να ενεργοποιηθεί ώστε να αντιλαμβάνεται συχνότητες του πνευματικού κόσμου και δίνει την αίσθηση της παντογνωσίας, μια θεϊκή ευφορία και την αίσθηση ότι είναι κανείς «ένα» με όλα τα γύρω του. Όταν η επίφυση ενεργοποιηθεί στις σωστές συχνότητες με τη βοήθεια διαλογισμού, γιόγκας, ή διαφόρων εσωτερικών αποκρυφιστικών μεθόδων, ο άνθρωπος μπορεί να «ταξιδέψει» σε άλλες διαστάσεις. Τέτοια ταξίδια, λέγονται αστρικά, ή αστρικές προβολές ή απόμακρη ενόραση (remote viewing).


Με πιο προχωρημένες πρακτικές και αρχαίες μεθόδους, υπάρχει επίσης η δυνατότητα να ελέγχονται οι σκέψεις και οι πράξεις ανθρώπων στον φυσικό κόσμο. Ναι, είναι σχεδόν αδιανόητο, αλλά οι ΗΠΑ, οι πρώην Σοβιετικές κυβερνήσεις και διάφορες σκιώδεις οργανώσεις κάνουν αυτού του είδους την έρευνα εδώ και δεκαετίες και έχουν πετύχει πράγματα, πέρα από την πιο τρελή φαντασία.

Ο καθολικισμός στη Ρώμη απεικονίζει την επίφυση, σαν κουκουνάρι. Οι αρχαίες κοινωνίες όπως οι Αιγύπτιοι και οι Ρωμαίοι, γνώριζαν τα οφέλη και το καταδείκνυαν αυτό στους συμβολισμούς τους με το σύμβολο ενός ματιού.


Αναφορές στο κωνάριο γίνονται και στο αμερικανικό χαρτονόμισμα (δολάριο), με αυτό που αποκαλείται «πανθορών οφθαλμός», ο οποίος συμβολίζει τη δυνατότητα ενός ατόμου (ή μιας ομάδας) να χρησιμοποιήσει αυτόν τον αδένα και να πάει στην αντίπερα όχθη (στον πνευματικό κόσμο), και πιθανά να ελέγξει τις σκέψεις και τις πράξεις ανθρώπων στον φυσικό κόσμο, γνωρίζοντας τι σκέφτονται ανά πάσα στιγμή στον φυσικό μας κόσμο.
Οι έρευνες που έχουν γίνει μέχρι στιγμής, επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν κάποιες ώρες μέσα στη νύχτα, (μεταξύ 1 και 4 το πρωί) κατά τις οποίες απελευθερώνονται χημικά στοιχεία στον εγκέφαλο, τα οποία φέρνουν την αίσθηση της σύνδεσης κάποιου με την ανώτερη πηγή του.

Η συνωμοσία: Πώς σκοτώνουν την επίφυσή σας

Στα τέλη της δεκαετίας του 90, μια επιστήμων ονόματι Jennifer Luke κάνει την πρώτη μελέτη για τις επιδράσεις του φθορίου στην επίφυση. Κατέδειξε ότι η επίφυση που βρίσκεται στη μέση του εγκεφάλου, ήταν ένας στόχος για το φθόριο. Η επίφυση απλά απορρόφησε περισσότερο φθόριο από οποιαδήποτε άλλη ουσία μέσα στο σώμα.
Η επίφυση είναι σαν μαγνήτης για το φθόριο, το οποίο ασβεστοποιεί τον αδένα και του αφαιρεί τη δυνατότητα να εξισορροπεί την ορμονική διαδικασία μέσα στο σώμα.

Έκτοτε, αρκετές έρευνες απέδειξαν ότι το φθόριο πηγαίνει στον πιο σημαντικό αδένα μέσα στον εγκέφαλο. Είναι το μόνο στοιχείο που επιτίθεται στο πιο σημαντικό κέντρο του αδένα μας μέσα στον εγκέφαλο. Το φθόριο κυριαρχεί στις τροφές, στα αναψυκτικά, και στο πόσιμο νερό μας. Στο 90% των σημείων ύδρευσης στις ΗΠΑ ρίχνουν φθόριο. Τα φίλτρα νερού που αγοράζετε στα σούπερ μάρκετ δεν αφαιρούν το φθόριο. Μόνο η αντίστροφη όσμοση ή η απόσταξη του νερού το πετυχαίνει αυτό.

Το φθόριο βρίσκεται στην παροχή ύδρευσης, στα τρόφιμα, στην Pepsi, την κόκα κόλα κλπ, για να αποβλακώνεται η μάζα, στην κυριολεξία!!
Πρώτοι οι ναζί και οι Ρώσοι άρχισαν να προσθέτουν φθόριο στο νερό των στρατοπέδων συγκέντρωσης που είχαν, για να αδρανοποιούν τον πληθυσμό μέσα στα στρατόπεδα, ώστε να μην αμφισβητούν τους εξουσιαστές.

Δεν είμαι συνωμοσιολόγος, αλλά πιστεύω ότι αν απενεργοποιηθεί η «έδρα της ψυχής» (η επίφυση), αποσυνδέεται η σύνδεσή μας με το Θείον και με την πνευματικότητα και μετατρεπόμαστε σε έναν δούλο των μυστικών οργανώσεων, των σκιωδών οργανώσεων και του κόσμου των εταιρικών κολοσσών που έχει εμμονή με τον έλεγχο.

Θα κλείσω το άρθρο μου με την εξής ρήση:

“Μην πιστεύετε σε κάτι επειδή το ακούστε. Μην πιστεύετε σε κάτι επειδή αρθρώνεται σε λόγο ή φημολογείται από πολλούς. Μην πιστεύετε σε άτι επειδή είναι γραμμένο σε θρησκευτικά βιβλία. Μην πιστεύετε σε κάτι επειδή θεωρείτε τους δασκάλους και τους πρεσβύτερους έγκριτους. Μην πιστεύετε σε παραδόσεις επειδή έχουν περάσει από γενιά σε γενιά. Να πιστεύετε μετά από παρατήρηση και ανάλυση, και όταν διαπιστώσετε ότι κάτι συμβαδίζει με τη λογική και προάγει το καλό και το όφελος για όλους. Τότε ναι, δεχτείτε το, και σταθείτε αντάξιοι σ’αυτό..”
- :Bούδας

Τέλος, παραθέτω (μεταφρασμένο) ένα διαφωτιστικό κομμάτι που μου είχε στείλει πέρσι τον Αύγουστο ένας Άγγλος φίλος

Αν κάποιος που με διαβάζει εκδηλώνει συμπτώματα σαν της γρίππης, ή κρυολογήματος, η πονοκεφάλους, ή έχει ναυτίες, ή τάση προς έμετο, αυτό οφείλεται στην επίδραση των αλλαγών στις δονήσεις και και εργάτες του φωτός είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι σε αυτό. Το DNA μας ενεργοποιείται με φως. Αυτό σημαίνει πως προκύπτει η μετάβαση από κύτταρα άνθρακα, σε κυτταρα κρυσταλλικά.

Και θα εκδηλωθούν πολλά συμπτώματα της σωματικής ενεργοποίησης του φωτός, αλλά αυτό είναι σταθμός στην εξέλιξή μας και πρέπει να το γιορτάζουμε.

Να αφουγγράζεστε το σώμα σας καθώς θα αφυπνίζεται το DNA σας και η διατροφή/υδάτωση, είναι υψίστης σημασίας. Τα ωμά τρόφιμα όπως λαχανικά και μπόλικοι ξηροι καρποί, ωφελούν πολύ.

Αποφεύγετε το νερό της βρύσης, αφού αυτό ασβεστοποιεί την επίφυσή σας και προκαλούνται πονοκέφαλοι. Ο πονοκεφαλος είναι περιβαλλοντικός και μας χτυπάει γιατί το έχουν σχεδιάσει, για να εμποδίσουν την "άνθιση" της επίφυσής σας. 'Οταν αυτή ασβεστοποιείται, εκδηλώνει πονοκεφάλους και ημικρανίες.

Το νερο της βρυσης είναι γεμάτο κατασταλτικά για να εμποδίσουν την επίφυσή σας να ανοίξει, διότι αυτό θα ήταν εφιάλτης για την ελίτ. Οπότε μας δηλητηριάζουν. Μπορουμε να το περιορίσουμε δυναμικά αυτό, μέχρι να εξαλειφθεί εντελώς.

Κοιτάξτε μέσα στον βραστήρα σας και θα δείτε πως είναι η επίφυσή σας σε κατάσταση ασβεστοποίησης.

Μπορείτε να ευλογείτε το νερό σας με λόγια ανυστερόβουλης αγάπης. Το νερό ανταποκρίνεται στις προθέσεις, είτε καλές είτε κακές. Κοιτάξτε τα πειράματα (κατά)ψυξης του νερού στο youtube, για να έχετε πιο ξεκάθαρη ανάλυση για το πώς το νερό είναι ζωτικό και η κατάστασή του είναι επισης ζωτικής σημασίας.

Εγώ έχω αμέθυστο κρύσταλλο στα μπουκάλια μου με νερό και ο αμέθυστος κρύσταλος δέχεται κώδικα ευλογίας με το ηλιακό φως και την ανυστερόβουλη αγάπη.

Οι κρεατοφάγοι θα ταλαιπωρηθουν, γιατι η ενεργεια του κυματος φωτος εντείνεται και εκδηλώνεται στο σώμα μας, οπότε το κρέας είναι ακατάλληλο...

Τα σφαγιασμένα ζώα ξέρουν ότι τα παχαίνουν για τη σφαγη και ζουν μέσα στον ΦΟΒΟ. Γιατί να καταναλώσετε αυτον τον φόβο; Ειναι παράλογο να συνεχισετε να το κάνετε αυτό στο σώμα σας. Γι'αυτό ειδικά το κόκκινο κρέας προκαλεί και καρκίνους. Ο καρκινος είναι δυσλειτουργία στο σώμα και βασίζεται στον φόβο.

Αν δεν βασίζεται στον φόβο, ειναι περιβαλλοντικός και αυτό σχετίζεται με το στρές. Η φτώχεια είναι περιβαλλοντικό συλλογικό στρες. Είμαστε θύματα πολλων άλλων εκδηλώσεων περιβαλλοντικής κακοποίησης. 'Ολα αυτά θ'αλλάξουν σύντομα.

Το κύμα φωτός φέρνει ίαση και πρέπει να θυμόμαστε ότι με την ίαση έρχεται και κάποιος πόνος, είτε συναισθηματικός είτε σωματικός... όλα αυτά οφείλονται σε αιώνες συστηματικής κακοποίησης και στην εσκεμμένη αποβλάκωση του πληθυσμού. Αλλά πρέπει να το περάσετε για να το ξεπεράσετε και αυτό συμβαίνει τώρα.

Αποκαλυπτική μελέτη καταδεικνύει γιατί μας θέλουν στην Ευρωζώνη: "Όσοι άλλαξαν νόμισμα γνώρισαν ανάκαμψη και ανάπτυξη"

Το πρακτορείο Bloomberg αποκαλύπτει μία μελέτη που έγινε πρόσφατα για τις 70 χώρες που άλλαξαν νόμισμα από το 1945 έως σήμερα και η οποία δείχνει πως μία μόνο μικρή μειοψηφία των χωρών αυτών ζημιώθηκε, ενώ στην πλειονότητά 
τους μετά από ορισμένα και μικρής έκτασης προβλήματα μπήκαν και πάλι σε τροχιά ανάπτυξης προς όφελος των λαών τους.

Η μελέτη αυτή σίγουρα αποτελεί «χαστούκι» στο κατεστημένο στην Ελλάδα που μέσω των συστημικών ΜΜΕ τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό πως αν η χώρα βγει από την Ευρωζώνη θα διαλυθεί, θα έρθει η συντέλεια, δεν θα έχουμε να φάμε κλπ και απειλούν και εκβιάζουν την κυβέρνηση εκπροσωπώντας ξεκάθαρα τα συμφέροντα των δανειστών. Είναι πολλά τα λεφτά βλέπετε, όπως και εκείνα που θα κληθούν να πληρώσουν για τις τηλεοπτικές άδειες…   

Σύμφωνα λοιπόν με το πρακτορείο Bloomberg και τον επικεφαλής οικονομολόγος της Oxford Economics, Άνταμ Σλέιτερ, η ιστορία δείχνει πως αν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ δεν σημαίνει ότι θα επέλθει και η καταστροφή. Για την Ελλάδα το άρθρο αναφέρει ότι ενώ το ΑΕΠ θα μπορούσε να υποχωρεί (κατά 10%), αυτή η πτώση θα ήταν περιορισμένη και η οικονομία θα αποκτούσε κάποια απαραίτητα πλεονεκτήματα που θα την οδηγούσαν ξανά πίσω στην ανάπτυξη (σημειώνεται πως στα χρόνια του μνημονίου το ΑΕΠ έχει υποστεί μείωση κατά 25%).

Εξηγεί ο Σλέιτερ πως «το πιο πιθανό αποτέλεσμα αν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ, είναι ότι θα υπάρξει μια σημαντική πτώση του ΑΕΠ στην αρχή, αλλά τα στοιχεία του παρελθόντος δείχνουν ότι θα μπορούσε να έχει ισχυρή ανάκαμψη. Πολλά εξαρτώνται από το πώς γίνεται η διαχείριση της μετάβασης».

Ηχηρό παράδειγμα είναι η Τσεχοσλοβακία που μέσα σε πέντε μήνες, το 1993, διέλυσε το νομισματική της ένωση. Η έξοδος της Σλοβακίας είχε το εξής αποτέλεσμα: Δέχθηκε μια μείωση μικρότερη από 4% το 1993 και τα επόμενα δύο χρόνια παρουσίασε μια αύξηση της τάξης του 10% (υψηλότερη και από το 1992).

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Σλέιτερ, η αλλαγή των νομισμάτων επιφέρει μια μέση αύξηση στην ανάπτυξη της τάξης του 2,7% κατά μέσο, τη χρονιά του «διαζυγίου» και μια αύξηση 3,2% κατά μέσο, σε σύγκριση με τη χρονιά πριν αποφασιστεί η αποχώρηση από το παλιό νόμισμα.

Συνολικά, η ανάπτυξη παρουσιάζει θετικό πρόσημο στα 2/3 των χωρών που βγήκαν από το παλιό τους νόμισμα και αρνητικό στο υπόλοιπο 1/3 για τη χρονιά που αποχώρησαν. Μόλις το 8% των 70 χωρών είδαν σοβαρές απώλειες από μια τέτοια κίνηση, όπως η Λετονία όταν αποχώρησε από τη Σοβιετική Ένωση.

Ο Σλέιτερ αναφέρει πως εμφανίζεται μια ανθεκτικότητα σε χώρες που αποχωρίστηκαν το νόμισμά τους για κάποιο άλλο, έτσι που να μην συνοδεύεται η απόφασή τους με σοβαρές οικονομικές κρίσεις. Κατά τον ίδιο, η Ελλάδα θα μπορούσε να ωφεληθεί στον τομέα των εξαγωγών. Με το να χρεοκοπήσει, η Ελλάδα θα μπορούσε να βρει τα δημοσιονομικά περιθώρια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δίχως να βλάψει τα νοικοκυριά. Μάλιστα, όταν θα περάσει το πρώτο σοκ του Grexit, οι αγορές θα μπορούσαν να τρέξουν.

Ένα τέτοιο επιχείρημα θα μπορούσε να λειτουργήσει υποστηρικτικά σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να περπατήσει εκτός του ευρώ με ένα μικρό μακροπρόθεσμο κόστος. «Υπάρχει ένας ανοδικός κίνδυνος – εάν η Ελλάδα είναι καλά οργανωμένη, οι ιστορικές εμπειρίες δείχνουν πως το Grexit θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια μικρότερη πτώση από αυτή που θα περίμενε κανείς αρχικά. Πάντως, θα μπορούσε να προκαλέσει κάποια αναταραχή στις χρηματοπιστωτικές αγορές».

Ακριβώς αυτός είναι και ένας μεγάλος φόβος για τους Ευρωπαίους και όχι μόνο. Να καταφέρει η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της μετά από ένα Grexit και να ξηλωθεί όλο το οικοδόμημα της Ευρωζώνης.

Η Νέα Παγκόσμια Θρησκεία

Η «Νέα Εποχή του Υδροχόου» είναι γέννημα και θρέμμα της Θεοσοφικής Σχο­λής της αποκρυφίστριας Έλενας Πέτροβνας Μπλαβάτσκυ. Τον όρο αυτό με την σημερινή του έννοια χρησιμοποιεί και η «σχισματική»θεοσοφίστρια-αποκρυφίστρια Άλικη Μπέιλυ(Beiley)1, ήδη από το 1920. Τα «μηνύματα», που όπως υποστη­ρίζει, ελάμβανε η Μπέιλυ δήθεν από ένα Δάσκαλο, ονομαζόμενο «ο Θιβετιανός» (μαθητής κατά την θεοσοφική διδασκα­λία του Dywal Khul), τα κατέγραψε σε μια σειρά βιβλίων της, μεταξύ των οποίων εί­ναι και το βιβλίο με τον τίτλο «Η επανεμφάνισις του Χριστού». Στα «μηνύματα» αυτά συμπεριλαμβάνεται και η εντολή για την ανάγκη εγκαθίδρυσης μιας «Νέας Παγκοσμίας Θρησκείας», που να συνάδει και να εναρμονίζεται με τις δοξασίες και τα «πιστεύματα» της «Νέας Εποχής του Υδροχόου». Αυτή η «Νέα Παγκόσμια Θρη­σκεία» θα συνοδεύει την «επανεμφάνιση τον Χριστού της Νέας Εποχής» και κατά συνέπεια θα ασκείται από τους "πιστούς" του, αντικαθιστώντας κάθε άλλη θρησκεία και λατρεία που ασκείται σήμερα.



Ο «Χριστός» της «Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας»

Προτού όμως προχωρήσουμε, για να δούμε ποια θα είναι, κατά την Μπέιλυ, αυ­τή η «Νέα Παγκόσμια Θρησκεία», πρέπει, να επισημάνουμε ότι ο θεοσοφικός «Χριστός» της Μπέιλυ ο «Χριστός» της «Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας» ουδεμία σχέση έχει με τον Αληθινό Χριστό, τον Ιησού Χριστό των Ευαγγελίων. Ο «Χριστός» της Μπέιλυ είναι μια καθαρά νεοεποχίτικη-αποκρυφιστική εκδοχή του Χριστού, είναι ο «Υδροχοϊκός Χριστός». Ο «Χριστός» δεν εί­ναι πλέον πρόσωπο, αλλά μία κατάσταση, η «χριστική κατάστασις ή συνείδησις». Στο πιο πάνω βιβλίο της γράφει: «Υπάρχει μια διαρκώς μεγεθυνομένη και αναπτυσσόμε­νη πίστη ότι, εντός μας υπάρχει ο Χριστός, όπως υπήρχε και εντός του Διδασκάλου Ιησού και η πίστις αυτή θα μεταβάλη τα πράγματα του κόσμου, και ολόκληρη την στάση της άνθρωπότητος απέναντι της ζωής»2. Και σε άλλο βιβλίο της γίνεται πιο σαφής: «Η ιδέα ενός προσωπικού Χριστού πρέπει να εκλείψει και να αντικαταστα­θεί από τον Χριστό σαν ζωή και ελπίδα για όλους μας»3.

Στην ίδια γραμμή βρίσκεται, βεβαίως, και η «προκάτοχος» της Μπέιλυ στην Θεο­σοφία Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ. Και γι' αυτήν, ο «Χριστός» είναι ο «κοσμικός Χριστός» και βρίσκεται μέσα σε κάθε άν­θρωπο. «Ο Χριστός», λέει η Μπλαβάτσκυ, «ο αληθινός εσωτερικός ΣΩΤΗΡ δεν είναι άνθρωπος, άλλά η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ μέσα σε κά­θε ανθρώπινη ύπαρξη»4. «Ο όρος "Χριστός" η "χριστική κατάσταση"», συνεχίζει, «ήταν πάντοτε συνώνυμος με τον όρο "Μαχατμική κατάσταση", δηλαδή ένωση του άνθρωπου με τη θεία αρχή μέσα τον. Όπως λέει ο Παύ­λος (Εφεσ. 3,17): "κατοικήσαι τον Χριστόν δια της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών". Που σημαίνει, "ώστε να βρείτε τον Χριστό μέσα στον εσωτερικό σας άνθρωπο μέσω της γνώσεως και όχι μέσω της πίστεως"» (sic)5.

Η «χριστική» αυτή κατάσταση κατα­λαμβάνεται κατά καιρούς από «Παγκόσμιους Αβατάρες» ή «Σωτήρες», ένας από τους οποίους υπήρξε και ο Ιησούς Χρι­στός, κατά την «Εποχή των Ιχθύων». Σή­μερα όμως άλλος είναι ο «ζων Χριστός», τον όποιον αποδέχεται και κηρύττει η «Νέα Εποχή». Γράφει η Μπέιλυ εν προ­κειμένω: «Ό,τι πρέπει να μας απασχόλη­ση είναι ο ζων, ο εν δράσει, ο σκεπτόμενος Χριστός και να ενθυμούμεθα πάντοτε ότι η ιστορία του Ευαγγελίου είναι αιωνίως αληθής και ότι χρειάζεται μόνον να ερμηνενθή εκ νέον, υπό το φως της θέσεως της εις την μακράν διαδοχήν των θείων αποκα­λύψεων. Μέρος αυτής της συνεχείας απο­τελεί η προ δύο χιλιάδων ετών αποστολή Τον επί της γης και δεν αποτελεί ιστορίαν χωριστήν, άσχετον με το παρελθόν, που υπογραμμίζει απλώς μίαν 33ετή περίοδον, χωρίς να παρέχη καμμίαν σαφή ελπίδα δια το μέλλον»6.

Τελικά, ο νεοεποχίτικος «Χριστός» της Μπέιλυ είναι ένας «Παγκόσμιος Εκπαιδευτής και αι Εκκλησίαι είναι απλώς μία από τας οδούς διδασκαλίας τας οποίας θα χρη­σιμοποίηση»7. «Υπό έποψιν θρησκείας μπορεί να είναι Χριστιανός ή Βουδιστής η και να μην έχη καμμίαν απολύτως θρησκείαν»8. Πάντως, η έλευση του «αποτελεί ένα πνευ­ματικόν συμβάν, που έρχεται προς ημάς δια να επιφέρη μεγάλας μεταβολάς ή μεγάλας επανορθώσεις, δια να εγκαινίαση ένα νέον πολιτισμόν»9.

Αυτός ο «Χριστός» θα είναι ο νέος «Αβατάρ», που έρχεται για να εγκαθιδρύσει την «Νέα Παγκόσμια Θρησκεία», στην οποία θα συγχωνευθούν όλες οι θρησκείες. «Ο Χριστός δεν έχει θρησκευτικούς φραγμούς εις την συνείδησίν Του. Δεν Τον ενδιαφέρει ποίαν πίστιν ακολουθεί ο άνθρωπος». Και τούτο διότι μέχρι τώρα και «επί δύο χιλιά­δες έτη υπήρξεν ο υπέρτατος Αρχηγός της Αοράτου Εκκλησίας, της Πνευματικής Ιε­ραρχίας, η οποία απαρτίζεται από μαθητάς εξ όλων των θρησκειών»10.

Αυτός ο «Χριστός» είναι ο «Αναμενόμε­νος» της «Νέας Εποχής», που ταυτίζεται με τον Μαϊτρέγια, τον Βοδδισάττβα ή τον Ιμάμ Μαχντί. Ο «Χριστός» που θα έλθει, λέει, «δεν θα είναι όπως ο Χριστός που (κα­τά το φαινόμενον) μας εγκατέλειψε. Δεν θα είναι ο "άνθρωπος των θλίψεων", δεν θα είναι μια σιωπηλή, στοχαστική φυσιογνωμία˙ θα είναι ο Κήρυξ λόγων πνευματικών, που δεν θα έχουν ανάγκην ερμηνείας και ούτε θα τους δοθή εσφαλμένη ερμη­νεία, διότι Εκείνος θα είναι παρών δια να υποδεικνύη την αληθή έννοιαν... Επί δύο χι­λιάδες έτη υπήρξεν ο υπέρτατος Αρχηγός της Αοράτου Εκκλησίας, της Πνευματικής Ιεραρχίας, η οποία απαρτίζεται από μαθη­τάς εξ όλων των θρησκειών. Αναγνωρίζει και αγαπά εκείνους οι οποίοι δεν είναι μεν Χριστιανοί, άλλ' οι οποίοι διατηρούν την πίστιν των προς τους ιδρυτάς της θρη­σκείας των, τον Βούδδαν, τον Μωάμεθ και άλλονς»11.

«Πρώτα άπ' όλα», γράφουν, «πρέπει να επανέλθουμε σ' ένα παλιό θέμα και να δηλώσουμε ξανά ότι ο Χριστός δεν είναι ένας Ιεροφάντης μεγαλόπρεπους αναστήματος που διαμένει κάπου έξω από το χονδροειδή υλικό κόσμο. Κατά πρώτο λόγο είναι ένα απρόσωπο, απεριόριστο Ον που εκδηλώνεται σαν Φως, Δύναμη, Ισχυρό πεδίο Ακτι­νοβολίας», Rijckenbrgh J.V., Ο ερχόμενος νέος άνθρωπος, σ. 30.

Αυτός λοιπόν ο «Χριστός» έρχεται για να εγκαθιδρύσει την «Νέα Παγκόσμια Θρησκεία».


Τα χαρακτηριστικά της «Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας»

Ποια όμως θα είναι τα κύρια χαρακτηρι­στικά αυτής της «Νέας Παγκόσμιας Θρη­σκείας» και ποιοί οι τρόποι της επικράτη­σης της; Εδώ θα περιοριστούμε μόνο στα όσα γράφει η Αλ. Μπέιλυ στο πιο πάνω βιβλίο της (υπάρχουν βέβαια και πλήθος άλλων παρομοίων κειμένων εκφραστών της «Νέας Εποχής»).

Πρωτίστως, πρέπει να πούμε ότι για την «Νέα Εποχή», γενικώς, η δισχιλιετής εποχή του Χριστιανισμού θεωρείται ως εποχή περιορισμού, στενότητας, κυριαρ­χίας των εντολών, καταπίεσης, πολέμων, δίωξης των ελεύθερα σκεπτόμενων αν­θρώπων και καταστροφής της φύσης. Με την «Νέα Εποχή του Υδροχόου» εισερ­χόμαστε στην εποχή του φωτός, της αρμονίας, της δικαιοσύνης, «της αδελφότητος, της συναδελφότητος, της παγκοσμίου συνεργασίας και μιας ειρήνης, η οποία να βασίζεται εις ορθάς μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις»12. Όλη αυτή η «ιδανική» κατά­σταση θα επιτευχθεί με την εγκαθίδρυ­ση της «Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας», η οποία θα έχει τα χαρακτηριστικά τα απαραίτητα για την δημιουργία μιας «νέ­ας συνείδησης».

Ο «Χριστός», μαζί με την «Πνευματική Ιεραρχία», της οποίας ηγείται, δεν θα κα­ταστρέψουν «όλα όσα η ανθρωπότης έχει θεωρήσει μέχρι τούδε ως "αναγκαία δια την σωτηρίαν"... Όταν θα εμφανισθή και πάλιν ο Χριστός, τα επουσιώδη ασφαλώς θα εκλείψουν θα παραμείνουν εκείνα που θεμελιώνουν την πίστιν, επί των οποίων θα κατορθώση Αυτός να ανεγείρη την νέον εκείνην παγκόσμιον θρησκείαν, που όλοι οι άνθρωποι αναμένουν».

Ως «επουσιώδη», η Μπέιλυ θεωρεί και χαρακτηρίζει, βεβαίως, τα ουσιώση χαρα­κτηριστικά κάθε θρησκείας και ιδιαζόντως του Χριστιανισμού, στην κατάργηση των όποιων στοχεύει. Από την άλλη πλευρά, ως «εκείνα που θεμελιώνουν την πίστιν» ουσιαστικά εννοεί το συγκρητιστικό απο­τέλεσμα της συγχώνευσης διαφόρων θρη­σκευτικών «πίστεων» και «παραδόσεων», που συμφωνούν με τις αποκρυφιστικές δοξασίες της «Νέας Εποχής».

Κατά την Μπέιλυ, όπως και για κά­θε θεοσοφική και αποκρυφιστική ομάδα, όλες οι θρησκείες και οι «παραδόσεις» είναι ίδιες. Είναι «ατραποί», διαφορετικά μονοπάτια, που ξεκινούν από την ίδια «πηγή» και καταλήγουν στο ίδιο αποτέ­λεσμα. Γράφει χαρακτηριστικά η Μπέιλυ: «Αι Εκκλησίαι της Δύσεως επίσης, χρειά­ζονται και αύται ν' αντιληφθούν ότι, κατά βασιν, δεν υπάρχει ειμή μία και μόνη Εκ­κλησία, πλην δεν είναι ανάγκη η μία αυτή Εκκλησία να είναι ο ορθόδοξος Χριστιανι­κός θεσμός ο Θεός εργάζεται κατά τρό­πους πολλούς, δια πολλών πίστεων και δια πολλών θρησκευμάτων δια της ενώσεως των θ' αποκαλυφθή η πληρότης της αλη­θείας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που επιβάλλουν την εξάλειψιν των επου­σιωδών διδασκαλιών και, με την υπογράμμισιν εκείνων που ενισχύουν την ενότητα των, θ' αποκαλυφθή η πληρότης της αλη­θείας. Αυτό ακριβώς θα κάμη η νέα παγ­κόσμιος θρησκεία και η επιτέλεσις αυτού του έργου θα προχώρηση γρήγορα με την επανεμφάνισιν του Χριστού»14.

Και σε άλλο βιβλίο της η Μπέιλυ επανα­λαμβάνει: «Οι εκπρόσωποι όλων των πίστε­ων συναντώνται σήμερα για να συζητήσουν την δυνατότητα ευρέσεως μιας βάσεως τέ­τοιας παγκοσμιότητος και αλήθειας πάνω στην οποία να μπορούν να ενωθούν όλοι οι άνθρωποι και στην οποία να μπορεί να βα­σισθεί η ερχόμενη παγκόσμια θρησκεία»15.

Συνοψίζοντας τις θέσεις της Μπέιλυ, ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, γράφει: «Πί­σω λοιπόν, από κάθε θρησκεία, χριστιανι­κή, βουδιστική, μωαμεθανική, ροδοσταυρική, θεοσοφική, αποκρυφιστική, κρύβεται η ίδια "Πηγή" και η ίδια "Σοφία". Η καθεμιά από αυτές αποτελεί ξεχωριστό δρόμο, που προσαρμόζεται στην ιδιοσυγκρασία του κα­θενός. Γι' αυτό, και οι "ερευνητές της αλή­θειας", καθώς προχωρούν, "εξαλείφουν ό,τι είναι επουσιώδες", καταλήγουν σε "ένα εσώτερο σώμα αληθειών, που είναι το ίδιο σε κάθε θρησκεία". Αυτό η κίνηση το αποκαλεί "αποκρυφισμό" και "επιστήμη εκείνου που είναι κρυμμένο και καλυμμένο"»16.

Η Μπέιλυ καταγράφει στο βιβλίο της και πως οραματίζεται την «Νέα Παγκό­σμια Θρησκεία»: «Οραματιζόμεθα ωσαύ­τως μίαν νέαν και ζωτικήν παγκόσμιον θρησκείαν, μίαν πίστιν καθολικήν η οποία θα έχη τας ρίζας της εις το παρελθόν, άλ­λα θ' αποσαφηνίζη την ανατέλλουσαν νέαν ωραιότητα και την επερχομένην ζωτικήν αποκάλυψιν»17.

Στην διαδικασία για την εγκαθίδρυση της «Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας» θεμε­λιώδη ρόλο διαδραματίζει η «Πνευματι­κή Ιεραρχία». Όσοι αποτελούν αυτή την «Πνευματική Ιεραρχία» είναι οι «Πνευμα­τικοί Εκτελεσταί του Σχεδίου του Θεού» και είναι ενταγμένοι στον «Νέον Όμιλον Εξυπηρετητών του Κόσμου... Άλλοι Τους ονομάζουν Πνευματικήν Ιραρχίαν, άλλοι Κατοικίαν του Φωτός, Κέντρον όπου ευρί­σκονται οι Διδάσκαλοι της Σοφίας, Μεγάλην Λευκήν Στοάν»18.

Στην προσπάθεια αυτή, λέει η Μπέι­λυ, πρέπει να επιδιωχθεί, άφ' ενός μεν, η αλλαγή της περί Θεού ιδέας, την οποία μέχρι σήμερα διδάσκει στους ανθρώπους η Εκκλησία και η αποδοχή της «συνεχείας της θείας αποκαλύψεως» και, άφ' ετέρου, η παραδοχή «του Νόμου της Αναγεννήσεως και του Νόμου της Αιτίας και του Αποτελέ­σματος», δηλαδή της ινδουιστικής και νεοεποχίτικης δοξασίας της μετενσάρκωσης και του κάρμα19.

Κατά την Μπέιλυ, ήδη από τις μέρες της (πέθανε το έτος 1949) η σημερινή αν­θρωπότητα έχει κατάλληλα προετοιμα­σθεί, ώστε να αποδεχθεί αυτή την «Νέα Παγκόσμια Θρησκεία»: «Βραδέως σήμε­ρον, η ιδέα μιας παγκοσμίου θρησκείας και η ανάγκη της εμφανίσεως της, γίνεται ευ­ρέως επιθυμητή και εργασία συντελείται δια την πραγματοποίησίν της. Η συγχώνευσις των πίστεων αποτελεί τώρα έδα­φος συζητήσεων. Της νέας παγκοσμίου θρησκείας τα βάθρα θα τα καθορίσουν όσοι εργάζονται εις τον τομέα της θρη­σκείας. Αυτό είναι το έργον στοργικής συν­θέσεως και θα υπογραμμίζη την ενότητα και την συναδελφότητα του πνεύματος. Η ομάς αυτή εργατών, είναι, υπό ωρισμένην έννοιαν αγωγός της δραστηριότητος του Χριστού, του Παγκοσμίου Εκπαιδευτού. Την εξέδραν της νέας παγκοσμίου θρησκεί­ας θα την κατασκευάσουν πολλαί ομάδες, αι οποίαι εργάζονται υπό τας εμπνεύσεις του Χριστού»20.



Τρόποι εγκαθίδρυσης της "Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας".


Για την επιβολή και την εγκαθίδρυ­ση της "Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας" η Μπέϊλυ υποδεικνύει "τας μεγάλας γενικάς γραμμάς" και μερικούς "πρακτικούς" τρό­πους, τους οποίους θεωρεί απαραίτητους.

Πρώτο όμως μέλημα της Μπέϊλυ είναι να "ξεκαθαρίσει" ότι στην "Νέα Παγκό­σμια Θρησκεία" δεν έχει θέση η "προσευ­χή" και η "λατρεία", όπως αυτές ασκούν­ται μέχρι σήμερα. Αντ' αυτών εισάγεται η "επιστήμη της Επικλήσεως" ("Μεγάλη Επίκλησις", με τα τρία είδη της) και της "Προκλήσεως". Το έργο της "Επικλήσε­ως", το οποίο "είναι η κλείς της μελλούσης παγκοσμίου θρησκείας", θα εκτελείται μεν από εξασκημένες προς τούτο "μάζες αν­θρώπων", όμως θα αποτελεί κυρίως έργο εμπείρων ατόμων "που έχουν εκγυμνάσει τον νουν των διά του ορθού διαλογισμού, που γνωρίζουν την δύναμιν των μαγικών τύπων, των μαντραμς η μαγικών επωδών και των επικλήσεων και οι οποίοι εργάζον­ται συνειδητώς"[21].

Η αντικατάσταση της προσευχής με τον διαλογισμό και η σύνδεση τούτου με τα ινδουϊστικά "μάντραμς", τους "μαγικούς τύ­πους" και τις "μαγικές επωδούς", αποκαλύ­πτουν κατά τον πλέον σαφή και κατηγορη­ματικό τρόπο τον μαγικό, αποκρυφιστικό και αντιχριστιανικό χαρακτήρα της "Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας".

Στην συνέχεια η Μπέϊλυ προτείνει και "πρακτικούς" τρόπους, με τους οποίους θα επιτευχθεί η εγκαθίδρυση της "Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας". Μεταξύ αυτών, ιδιαίτερη σημασία και προτεραιότητα δίνει στην καθιέρωση τριών μεγάλων "κυρίων" εορτών της "Νέας Παγκόσμιας Θρησκεί­ας" και βεβαίως, ως γνήσιο τέκνο της "Νέ­ας Εποχής", τις συνδέει με την αστρολογία και τον ζωδιακό κύκλο. "Η θέσπισις μερι­κών μεγαλειτέρων εορτών εν σχέσει με την Σελήνην και, εις μικρότερον βαθμόν με τον Ζωδιακόν, θα προκαλέση την ενίσχυσιν του πνεύματος της επικλήσεως και την, συνε­πεία τούτου, εισροήν των προκαλουμένων επιρροών"[22]. Η θέσπιση αυτών των τριών "κυρίων" και παγκοσμίων εορτών θα δη­μιουργήσει μία "ομοιομορφία εις τα τυπικά των θρησκειών του κόσμου", λέει η Μπέϊλυ, "θα βοηθήση τους ανθρώπους παντού να ενισχυθούν αμοιβαίως εις το έργον των και να ισχυροποιήσουν εις μέγαν βαθμόν τα ρεύ­ματα της σκέψεως, που κατευθύνονται προς τας Πνευματικάς Ζωάς, που αναμένουν. Επί του παρόντος, η Χριστιανική θρησκεία έχει τας μεγάλας εορτάς, οι Βουδδισταί εορτά­ζουν την σειραν των διαφόρων ιδικών των πνευματικών γεγονότων, και οι Ινδουϊσταί έχουν και εκείνοι άλλον κατάλογον αγί­ων ημερών. Εις τον κόσμον του μέλλοντος, όταν θα όργανωθή, όλοι οι με πνευματικάς προθέσεις και τάσεις ανθρωποι παντού, θα εορτάζουν τας ιδίας αγίας ημέρας. Αυτό θα επιφέρη την συγκέντρωσιν και εναποθήκευσιν των πνευματικών πόρων και μίαν κοινήν πνευματικήν προσπάθειαν, επί πλέον δε και την ταυτόχρονον πνευματικήν έπίκλησιν. Η δνναμικότης ενός τοιούτου γεγονότος είναι προφανής"23.


Με το σχέδιο αυτό, που προτείνει η Μπέ­ϊλυ, δεν θα υπάρχουν πλέον ξεχωριστές εορτές για κάθε θρησκεία, αλλά όλοι μαζί θα εορτάζουν "γεγονότα" των διαφόρων "παραδόσεων", μέσα βεβαίως σε έναν τε­ρατώδη θρησκευτικό συγκρητισμό-χοανη, ο οποίος είναι προφανές ότι ανατρέπει ολόκληρη την χριστιανική διδασκαλία και την πίστη στην μοναδικότητα του Ιησού Χριστού.

Συγκεκριμένα, η Μπέϊλυ "υποδεικνύ­ει" τρεις κατ' έτος "κύριες εορτές" προ­σπαθώντας συγχρόνως να "προφητεύση", όπως γράφει, "την φύσιν των παγκοσμίων εορτών του μέλλοντος". Οι "κύριες" αυτές εορτές θα συμπίπτουν με τρείς διαδοχικές πανσελήνους των μηνών Απριλίου, Μαΐ­ου και Ιουνίου. Με βάση αυτές τις "κύριες εορτές" θα καθιερωθούν και άλλες μικρό­τερες κοινές για όλους εορτές, οι όποιες θα καλύπτουν ολόκληρο τον ζωδιακό κύκλο. Οι τρεις "κύριες εορτές" θα είναι οι ακό­λουθες:

α) Η "Εορτή του Πάσχα". "Είναι η εορτή του ανασταντος, ζώντος Χριστού, του Εκπαιδευτού όλων των ανθρώπων, του Αρχηγού της Πνευματικής Ιεραρχίας... Η εορτή καθορίζεται παντοτε από την ήμερομηνίαν της πρώτης Πανσελήνου της ανοίξε­ως και αποτελεί την μεγάλην Χριστιανικήν Εορτήν της Δύσεως"24.

Βεβαίως, εδώ ο αναγνώστης δεν πρέ­πει να παραπλανηθεί από την χρήση των όρων "ανασταντος", "Χριστός" και "Χρι­στιανική Εορτή". Ο όρος "Χριστός" της Μπέϊλυ συνοδεύεται από τον κατηγορη­ματικό προσδιορισμό "ζων". Τούτο σημαί­νει ότι δεν εννοείται ο ιστορικός Ιησούς Χριστός, αλλά ο "ζων" σήμερα "Χριστός" της "Νέας Εποχής" -και εν προκειμένω ο "Χριστός" της Θεοσοφίας και του Αποκρυ­φισμού- που μπορεί να είναι ο Μαϊτρέγια η κάποιος άλλος ζωντανός δήθεν "Χριστός", δηλαδή μιά "χριστική κατάστασις". Γι' αυ­τό και ο "Χριστός" αυτός προσδιορίζεται ως "Εκπαιδευτής όλων των ανθρώπων" και ως "Αρχηγός της Πνευματικής Ιεραρ­χίας". Επομένως, Η"Εορτή του Πάσχα" της Μπέϊλυ δεν έχει καμμία σχέση με το Χριστιανικό Πάσχα και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Τόσον η χρήση του όρου "Εορτή του Πάσχα", όσο και η σύνδεση του με την πανσέληνο της εαρινής ισημε­ρίας είναι παραπλανητικά.

β) Η "Εορτή του Βεσάχ". "Είναι η εορτή του Βούδδα, του Πνευματικού Μεσολαβητού μεταξύ του υψίστου πνευματικού κέντρου της Σαμπάλλας και της Ιεραρχίας... Η εορ­τή αυτή θα καθορίζεται παντοτε εν σχέσει προς την Πανσέληνον του Μαΐου, όπως συμ­βαίνει και σήμερον. Είναι η μεγάλη εορτή της Ανατολής"25.

Κατά την εορτή αυτή , λέει η Μπέϊλυ, "ανά παν έτος (κατά την έορτήν του Βεσάκ, της Πανσελήνου του Μαΐου), ο Βούδας επι­κοινωνεί με την ανθρωπότητα, διά του Χρι­στού και της συγκεντρωμένης και με προσοχήν παρακολουθούσης Ιεραρχίας"26.

Η Μπέϊλυ μεταφέρει και ένα "παλαιό θρύλο, ο όποιος έχει σήμερον εφαρμογήν και παρέχει την κλείδα των σχέσεων του Χριστού με τον Βούδδαν", σύμφωνα με τον οποίο, "υπό συμβολικήν μορφήν", ο Βούδδας, όταν έφθασε στην φώτιση "προέβλε­ψε την εποχήν κατά την οποίαν ο Αδελφός Του, ο Χριστός, θα ειργάζετο εις το έργον της Μεγάλης Υπηρεσίας" και για να βοη­θήσει τον "Χριστόν", "αφήκεν οπίσω Του (προς χρήσιν του Χριστού), εκείνο που φέρει το μυστηριώδες όνομα "τα ενδύματα Του". Εκληροδότησε και αφήκε εις κάποιο μέρος ασφαλές, το σύνολον της συναισθηματικής- διαισθητικής Του φύσεως, εκείνο το "οποίον μερικοί ονομάζουν αστρικόν σώμα, καθώς και το σύνολον της γνώσεως και της σκέψε­ως Του, που ονομάζεται ο νους η το νοητικόν Τον σώμα"27.

Κατά συνέπεια, και η εορτή αύτη του βουδιστικού Βεσάχ σχετίζεται και συνδέε­ται με τον "Χριστό", όπως τον θέλει και τον φαντάζεται η "Νέα Παγκόσμια Θρησκεία" της Μπέϊλυ.

γ) Η τρίτη "κυρία" παγκόσμια εορτή εί­ναι η "Εορτή της Καλής Θελήσεως". "Αύ­τη θα είναι η εορτή τον Πνεύματος της ανθρωπότητος... και θα είναι αφιερωμένη εις την έκφρασιν ορθών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων. Η Εορτή αυτή θα καθορίζεται κατ' έτος εν σχέσει με την Πανσέληνον του Ιουνίου. Θα είναι η ημέρα κατά την οποίαν θ' αναγνωρίζωνται η πνευματική και η θεία φύσις της ανθρωπότητος... Κατ' έτος, κατά την ημέραν αυτήν, ο Χριστός κηρύσσει την τελευταίαν ομιλίαν του Βούδδα ενώπιον της σνγκεντρωμένης Ιεραρχίας"28.

Κατά την εορτή αυτή, λοιπόν, θα εορτά­ζεται "η πνευματική και η θεία φύσις της ανθρωπότητος". Δηλαδή θα λατρεύεται η θεοποιημένη ανθρώπινη φύση, αφού, κατά την "Νέα Εποχή", ο ανθρωπος είναι κατ' ουσίαν "θεός", "εκροή" η "εκδήλωση" του "θεού", μέρος του συμπαντικού "Ενός" ή "Όλου".

Αυτές οι τρεις εορτές , συμπληρώνει η Μπέϊλυ, αν και δεν συσχετίζονται μετα­ξύ τους, ήδη εορτάζονται σήμερα, αλλά χωριστά η καθεμιά. Όμως, "Η ημέρα καθ' ην και αι τρεις αύται Εορταί θα τηρούν­ται καθ' όλον τον κόσμον πλησιάζει και δι' αυτών μία μεγάλη πνενματική ενότης θα επιτευχθή και τα αποτελέσματα της Με­γάλης Προσεγγίσεως, που ευρίσκεται τόσον πλησίον μας κατ' αυτήν την εποχήν, θα στα­θεροποιηθούν με την χρήσιν της ομαδικής επικλήσεως της ανθρωπότητος καθ' όλον τον πλανήτην"29.

Με βάση αυτές τις "κύριες" εορτές θα καθιερωθούν στην συνέχεια και άλλες μικρότερες κοινές εορτές, συνδεδεμένες πάντοτε με την πανσέληνο εκάστου μη­νός, ώστε έτσι να καλύπτεται ολόκληρος ο ζωδιακός κύκλος. Όμως και οι μικρότερες αυτές κοινές εορτές "θ' αναγνωρίζονται ως έχουσαι επίσης ζωτικήν σπουδαιότητα". Όλες αυτές οι εορτές "Θα εμπεδώσονν εις την συνείδησιν των ανθρώπων τας θείας ιδιότητας". Στην εμπέδωση και κατάκτηση αυτών των "θείων ιδιοτήτων" θα φθάσουμε" με την ενδελεχή μελέτην της φύσεως κά­ποιον αστερισμού η αστερισμών, που ασκούν επίδρασιν επί των μηνών αυτών. Ο Αιγόκε­ρως, π.χ. (τον Δεκέμβριον), θα εφιστά την προσοχήν μας εις την πρώτην μύησιν, την γέννησιν του Χριστού εις το σπήλαιον της καρδίας και θα μάς υποδεικνύει την αναγκαιούσαν εξάσκησιν διά να επέλθη το μέγα τούτο γεγονός εις την ζωήν του ατόμου... Κατ' αυτόν τον τρόπον, αι δώδεκα ετήσιαι εορταί θα αποτελέσονν την αποκάλυψιν της θεότητος... και θα εκφράζεται πλήρως η σχέσις του Συνόλου προς το μέρος και του μέρους προς το Σύνολον τούτο"30.

Σε όλη αυτή την διαδικασία του καθο­ρισμού των κοινών παγκοσμίων εορτών είναι φανερή η στενή σχέση της Μπέϊλυ και γενικώτερα της Θεοσοφίας με τον Απο­κρυφισμό, αλλά και με την Αστρολογία, η οποία αποτελεί την βάση και το ιδεολογικό υπόβαθρο της "Νέας Εποχής του Υδροχόου".




Οι δυσκολίες για την εγκαθίδρυση της.

Υπάρχουν όμως και δυσκολίες για την εγκαθίδρυση της "Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας", τις οποίες η Μπέϊλυ δεν παρα­λείπει να επισημάνει. Κατά την Μπέϊλυ, Λοιπόν, δύο είναι οι συντελεστές που δυ­σκολεύουν και περιορίζουν την σημερινή ευκαιρία της επανεμφάνισης του "Χρι­στού": "1. Η αδράνεια του συνήθους Χρι­στιανού η του πνευματικώς σκεπτόμενου ανθρώπου, εις κάθε χώραν - της Ανατολής ή της Δύσεως. 2. Η έλλειψις του χρήματος διά το έργον της προετοιμασίας"31. Μάλιστα, θεωρεί ότι ο δεύτερος "συντελεστής", "Η έλλειψις Οικονομικής ενισχύσεως του έρ­γου του Χριστού", είναι ίσως η κυριωτέρα δυσκολία και εις πολλούς ενίοτε φαίνεται ότι αποτελεί δυσκολίαν ανυπέρβλητον". Καί τούτο διότι "Περιλαμβάνει το πρόβλημα της αληθούς οικονομικής κηδεμονίας και της δι­οχετεύσεως αναλόγων χρηματικών ποσών εις αγωγούς, οι όποιοι θα βοηθήσουν, κατά τρόπον οριστικόν, εις το έργον της προετοι­μασίας διά την επιστροφήν του Χριστού". Πρός τον σκοπόν αυτόν, οι "πνευματικοί εργάται... Οφείλουν να συστήσουν το συνδικάτον, το ίδρυμα η την οργάνωσιν εκείνην, η οποία θα διαχειρίζεται το προσφερόμενον χρήμα"32.

Εαν λοιπόν δεν εργασθούν σωστά και εντατικά οι οπαδοί του, οι "πνευματικοί εργάται", δεν μπορεί να "επανεμφανισθή" ο "Χριστός" της "Νέας Παγκόσμιας Θρη­σκείας", διότι -ως φαίνεται- η επανεμφάνιση του δεν καθορίζεται από την δική του ελεύθερη βούληση, αλλά "από την ιδικήν μας εργασίαν εξαρτάται η έλευσίς Του"33. Η έλευση του εξαρτάται ακόμη από την εμπέδωση ορθών σχέσεων μεταξύ των αν­θρώπων, έργο στο οποίο πρέπει να αφοσι­ωθούν οι οπαδοί του.

Αντιθέτως, η Εκκλησία στο θέμα αυτό "παρενέβαλε εμπόδια εις το διάστημα των αιώνων και δεν το υπεβοήθησε, λόγω του φανατικού της ζήλου να κάμη όλους τους λαούς "Χριστιανους" και όχι οπαδούς του Χριστού. Εξήρε την Χριστιανικήν διδασκαλίαν και όχι την αγάπην και την στοργικήν κατανόησιν, όπως την παρουσίασε με το πα­ράδειγμα Του ο "Χριστός". Η Εκκλησία εκύρυξε τον φλογερόν Σαούλ τον Ταρσέα, και όχι τον πράον ξύλουργόν της Γαλιλαίας"34.

Η Μπέϊλυ κατηγορεί ακόμη την Εκκλη­σία και τους θεολόγους της ότι έδωσαν εσφαλμένες ερμηνείες της ιστορίας των Ευαγγελίων και διαστρέβλωσαν την "αρ­χική, κρυστάλλινη αγνότητα της". Έτσι, "Ό Χριστός παρίσταται σήμερον ως γεν­νηθείς κατά τρόπον ουχί φυσιολογικόν, ως διδάξας και κηρύξας επί τρία έτη και κατόπιν σταυρωθείς και τέλος ως ανα­στηθείς και εγκαταλείψας την ανθρω­πότητα διά να "καθίση έκ δεξιών του Πατρός" εν επιβλητική πομπή εις τόπον άγνωστον. Επίσης, όλαι αι άλλαι προ­σεγγίσεις προς τον Θεόν από οιονδήποτε άλλον λαόν, και εις οιανδήποτε εποχήν και χώραν, θεωρούνται παρά των ορ­θοδόξων Χριστιανών ως προσεγγίσεις εσφαλμέναι, ως εκτελούμεναι από τους υποτιθεμένους "εθνικούς" και ως έχουσαι ανάγκην της Χριστιανικής παρεμβάσεως... Ολόκληρος η σπουδαιότης απεδόθη, όπως όλοι γνωρίζομεν, εις την "δι' αίματος θυσίαν του Χριστού" επί του Σταυρού και εις την σωτηρίαν, η οποία εξαρτάται από την αναγνώρισιν και αποδοχήν της τοιαύτης θυσίας. Η διά μεσολαβήσεως συνταύτισις με την Θεότητα, αντικατέστησε την πεποίθησιν, την οποίαν ο Ίδιος ο Χριστός μάς συνέστησε να έχωμεν εις την ιδικήν μας θεότητα» (sic)35

Με αυτή την "εσφαλμένη" διδασκαλία της η Εκκλησία συνετέλεσε στην καθυστέ­ρηση της επανεμφανισης του "Χριστού", καταστρέφοντας μέσα στίς ψυχές των ανθρώπων την "πεποίθηση" για την δική τους "θεότητα". 


Παρ' όλα ταύτα, η Μπέϊλυ είναι αισιό­δοξη ότι όλα τα εμπόδια μπορούν να υπερ­πηδηθούν. Έτσι, θα έλθει η εποχή κατά την οποία "η διοίκησις θα είναι εις χείρας ενός λαού πεφωτισμένου- οι άνθρωποι αυ­τοί δεν θα ανέχονται να υπάρχη αυθεντία εις καμμίαν Εκκλησίαν η ολοκληρωτισμός εις οιονδήποτε πολιτικόν σύστημα- δεν θ' ανέχωνται, ούτε θα επιτρέπουν να διοική οιονδήποτε σώμα αποτελούμενον από αν­θρώπους, που αναλαμβάνουν να τους πεί­σουν ότι οφείλουν να πιστεύουν διά να σωθούν η ποίαν κυβέρνησιν οφείλουν να δεχθούν"36.

Με την παρέμβαση της "Πνευματικής Ιεραρχίας", αλλά και του ίδιου του "Χρι­στού", υπάρχουν ήδη "πεφωτισμένοι άν­θρωποι", όπως είναι ο "Νέος Όμιλος των Εξυπηρετητών του Κόσμου", και εργά­ζονται σ’ αυτό το έργο. Άνδρες και γυναί­κες παντού και εις κάθε τομέα της ζωής, εξαγγέλλουν τας νέας αυτάς αληθείας, που εις το μέλλον θα διέπουν την ζωήν των ανθρώπων συνιστούν τας νέας εκείνας οργανώσεις, τας κινήσεις και τας ομάδας -τας μεγάλας και τας μικράς- που θα εξοι­κειώσουν τας μάζας των ανθρώπων με την πραγματικότητα της ανάγκης και με τον τρόπον, με τον όποιον θ' αντιμετωπισθή"17. Ό "εργάτης" της "Νέας Παγκόσμιας Θρη­σκείας" θα αντιληφθεί συν τω χρόνω, ότι "υπάρχει επί της Γής μία καλώς οργανωμέ­νη και ολοκληρωμένη Ομάς, εις την οποίαν μπορεί να δοθή το όνομα του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου, θα διαπίστωση ότι τα μέλη του υπάρχουν παντού και ερ­γάζονται εις κάθε χώραν και εις όλας τας όργανωμένας θρησκευτικάς καθώς και όλας τας άλλας ομάδας, που είναι αφιερωμέναι εις την ευημερίαν της ανθρωπότητος και εις την προετοιμασίαν διά την επιστροφήν του Χριστού"38.

Η Μπέϊλυ υποστήριζε, εξ άλλου, ότι ήδη κατά τα δέκα τελευταία έτη προ της συγγραφής του βιβλίου της "Η επανεμφανισις του Χριστού", είχε διοργανωθεί ο "Νέος Όμιλος των Εξυπηρετητών του κό­σμου" και αποτελούσε "ομάδα από άνδρας και γυναίκας κάθε έθνους και φυλής, κάθε θρησκευτικής οργανώσεως και ανθρωπι­στικής κινήσεως, που είναι βασικώς προσανατολισμένοι η αρχίζουν τώρα να προσανατολίζωνται προς την Βασιλείαν του Θεού. Είναι μαθηταί του Χριστού, που εργάζονται συνειδητώς και κάποτε ασυνειδήτως διά την επανεμφανισίν Του"39.

Η Μπέϊλυ, τέλος, θεωρεί τον αριθμό και την ακτίνα δράσης των μελών του "σώμα­τος" αυτού επαρκή για να επιφέρουν τις μεταβολές, που .είναι αναγκαίες για να δώσουν στόν "Χριστό" την ευκαιρία "να περιπατήση και πάλιν μεταξύ μας". Αυτό θα επιτευχθεί αν τα άτομα αυτά είναι πρόθυ­μα "να υποτάξουν τας εθνικάς, θρησκευτι­κάς και τας μεταξύ των οργανώσεων των διαφοράς... να εξοικειώσουν την ανθρω­πότητα με την σκέψιν της επανεμφανίσεως του Χριστού... και να δώσουν μίαν σύνοψιν του έργου των δύο Υιών του Θεού: του Βούδδα και του Χριστού, και να το κατα­στήσουν αποτελεσματικόν"40.

Έτσι οραματιζόταν και ονειρευόταν την "Νέα Παγκόσμια Θρησκεία" η "σχισμα­τική" θεοσοφίστρια και αποκρυφίστρια Αλίκη Μπέϊλυ. Αυτή την ίδια "Παγκόσμια Θρησκεία" εξακολουθούν να επαγγέλλον­ται οι συνεχιστές εκείνης και πολλές άλλες σύγχρονες παραθρησκευτικές ομάδες της "Νέας Εποχής". Μιά "θρησκεία" που θα έχει τον δικό της "Χριστό", ο όποιος ασφα­λώς ουδεμία σχέση έχει με τον αληθινό ιστορικό Ιησούν Χριστόν. Αντιθέτως, είναι η πλήρης αναίρεση Εκείνου, μια "πιθηκί­ζουσα" αντιγραφή Του, μια "αντίχριστη" "καρικατούρα" Του, την οποία πεισματικά προσπαθούν να κατασκευάσουν και να επιβάλουν οι διάφορες αποκρυφιστικές ομάδες.

Άραγε, είναι δυνατό, μετά από όλα αυτά, να υπάρξουν ποτέ Χριστιανοί και μάλιστα Ορθόδοξοι, που θα παραπλανηθούν από τέτοια συνθήματα, εν ονόματι δήθεν της ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας των ανθρώπων και της "καλής θέλησης" και κατανόησης μεταξύ των λαών της γής;

Πηγή: Περιοδικό Διάλογος Τευχη 58,59 






1. Απεχώρησε από την Θεοσοφία το 1922 και ίδρυσε άλλες οργανώσεις, όπως την «Lucis Trust», την «Παγκό­σμια Καλή Θέληση», την «Σχολή Αρκέην» και τα «Τρίνωνα».
2. Άλ. Μπέιλυ Η επανεμφάνισις του Χριστού, σ. 39.
3. Της ιδίας, Από την Βηθλεέμ στον Γολγοθά, σ. 316.
4. Έλ. Μπλαβάτσκυ, Ο εσωτερικός χαρακτήρας των Ευαγγελίων, σελ. 12.
5. Αυτόθι σ. 30. Με τις θεοσοφικές θέσεις ταυτίζονται και οι Ροδόσταυροι:
6. Αλ. Μπέιλυ, Η επανεμφάνισις του Χριστού, ένθ. ανωτ., σσ. 6970.
7. Αυτόθι, σ. 20.
8. Αυτόθι, σ. 21.
9. Αυτόθι, σ. 10.
10. Αυτόθι, σ. 65.
11. Αυτόθι.
12. Αυτόθι, σ. 160.
13. Αυτόθι, σ. 153.
14. Αυτόθι, σ. 170.
15. ΑΛ. Μπέιλυ, Από τη Βηθλεέμ στον Γολγοθά, ενθ. άνωτ., σσ. 1213.
16. π. Αντ. Αλεβιζοπούλου, Ο Αποκρυφισμός στο φως της Ορθοδοξίας, τ. ΣΤ', σ. 151.
17. Αλ. Μπέιλυ, Η επανεμφάνισις του Χριστού, ένθ. άνωτ., σ. 160.
18. Αυτόθι, σ. 158.
19. Αυτόθι, σ. 156.
20. Αυτόθι, σ. 169, (η υπογράμμιση δική μας).
21.Αλ. Μπέϊλυ, H έπανεμφάνισις του Χρίστου, σ. 163.
22. Αυτόθι, σ. 164.
23. Αυτόθι, σ. 165.
24. Αυτόθι, σ. 166.
25. Αυτόθι.
26. Αυτόθι, σ. 103.
27. Αυτόθι, σ. 107.
28. Αυτόθι, σ. 166.
29. Αυτόθι, σ. 167.
30. Αυτόθι, σσ. 167-168. Εδώ ή Μπέϊλυ ταυτίζεται με τις θέσεις του "Ύδροχοϊκού Ευαγγελίου" του Levi Dow-ling, το οποίο κάνει λόγο γιά τις πέντε "μυήσεις" του Χρι­στού, από τις οποιες η πρώτη είναι ή Γέννηση.
31. Αυτόθι, σ. 178.
32. Αυτόθι, σ. 184.
33. Αυτόθι, σ. 202.
34. Αυτόθι, σ. 15, (ή υπογράμμιση δική μας).
35. Αυτόθι, σσ. 68-69, (ή υπογράμμιση δική μας)
36. Αυτόθι, σ. 176.
37. Αυτόθι, σ. 52.
38. Αυτόθι, σσ. 194, (ή υπογράμμιση δική μας).
39. Αυτόθι, σ. 197.
40. Αυτόθι, σ. 199, (ή υπογράμμιση δική μας)